Impresum

Sound of Soul

Podstawa HRV

Co to jest zmienność rytmu serca (HRV) ?

Wibracje ciała są przekształcane w muzykę na podstawie analizy zmienności rytmu serca (HRV - Heart

Variability Rate). Zmienność rytmu serca to metoda analityczna, która została opracowana w medycynie

naukowej od wielu lat i opisuje zmienność rytmu serca. Jest to regulowane przez rytmicznie zmieniającą

się aktywność przywspółczulnej i współczulnej części autonomicznego układu nerwowego (ANS). HRV

jest obecnie postrzegany jako globalny wskaźnik zdolności regulacyjnych człowieka.

W przeciwieństwie do ogólnego założenia, serce zdrowych ludzi bije nie dokładnie regularnie pod

względem odległości między poszczególnymi uderzeniami, ale dyskretnie nieregularnie (patrz grafika).

Serce pokazuje odmiany do rytmu. Ma to sens, ponieważ organizm i serce są pod ciągłym wpływem

bodźców zewnętrznych i wewnętrznych. Na przykład stresująca sytuacja wywołana stresem fizycznym i /

lub psychicznym prowadzi do reakcji adaptacyjnej serca i jest pokazana między innymi. w zmniejszeniu

zakresu zmian częstości akcji serca od uderzenia do uderzenia, podczas gdy zakres zmian wzrasta wraz z

odpoczynkiem. Zakres zmian tętna od uderzenia do uderzenia to tak zwana zmienność tętna lub

zmienność tętna (HRV).

HRV wynika z wpływu na węzeł zatokowy jako generator zegara serca, między innymi poprzez

interakcje współczulnego i przywspółczulnego. Układ przywspółczulny (błędny) ma głównie działanie

hamujące (tutaj: zmniejszenie częstości akcji serca), podczas gdy układ współczulny ma funkcję

aktywującą (tutaj: zwiększenie częstości akcji serca). Współczujący i przywspółczulny tworzą

autonomiczny układ nerwowy, na który wpływają zarówno mechanizmy centralne (mózg), jak i

sprzężenie zwrotne z peryferii (narządów). W rezultacie stwierdzenia dotyczące centralnych

mechanizmów kontrolnych (mózgu), a także sytuacji narządów uzyskuje się poprzez pomiar HRV.

Parasympaticus

Narząd przywspółczulny ogólnie odpowiada za reakcje regeneracji, magazynowanie energii, trawienie, a

także sen i narastanie (efekt tropotropowy). Obniża ciśnienie krwi i obniża puls (działanie

bradykardyczne).

Głównym graczem przywspółczulnego układu nerwowego jest błędnik, dziesiąty nerw od pnia mózgu,

czasami określany jako nerw wachlarzowy. Wdychanie zmniejsza jego funkcję, a podczas wydechu

(zgodnie z mottem „wypuść parę”) może rozwinąć się błędnik.

Sympaticus

Głównymi funkcjami współczulnego układu nerwowego są przede wszystkim kontrolowanie aktywnych

procesów, często mówi się o tak zwanych mechanizmach „walki i ucieczki”. Odpowiada za zaopatrzenie

w energię, rozładowanie energii, degradację procesów metabolicznych (efekt ergotropowy),

oddychanie, a także przyspieszenie bicia serca (efekt tachykardiczny) i wzrost ciśnienia krwi. Współczulny

układ nerwowy stawia organizm w podwyższonej pozycji do działania, podnosi poziom glukozy we krwi,

aby szybko zapewnić dostępne źródło energii. Ponadto zwiększa poziom uwagi i zdolność ludzi do

koncentracji.

ANS

Autonomiczny (układ mimowolny), zwany także wegetatywnym układem nerwowym, obejmuje tę część

naszego układu nerwowego, która odpowiada za utrzymanie mimowolnych procesów życiowych, takich

jak czynności serca, płuc, żołądka, jelit, pęcherza i naczyń krwionośnych. Autonomiczny układ nerwowy

ma również za zadanie regulować zachowanie ludzkiego ciała, aby aktywność i relaksacja pozostawały w

równowadze. Osiąga się to poprzez antagonistyczne oddziaływanie między przywspółczulne i

współczujące.

Podsumowując, im wyższy HRV, tym szybciej i bardziej elastycznie serce dostosowuje się do wpływów

wewnętrznych i zewnętrznych oraz tym lepsza reakcja organizmu na środowisko. Odpowiednio, celem

jest osiągnięcie optymalnej wzajemnej zależności między przywspółczulnym i współczulnym jako

wyrazem optymalnej zdolności adaptacyjnych organizmu. Z drugiej strony, niski HRV wskazuje na

ograniczoną zdolność adaptacyjną organizmu i może wskazywać na poważne ograniczenia zdrowotne,

takie jak choroby układu sercowo-naczyniowego, choroby psychiczne, neuropatie i rak. HRV jest

porównywalny z parametrem gorączka: różne choroby mogą być wskazywane zarówno przez gorączkę,

jak i przez zmniejszenie HRV, przy czym różne zmiany mogą być odpowiedzialne za zmiany obu

parametrów.

Gdzie i od kiedy dotychczas stosowano analizę HRV?

Związek między stanem zdrowia a zakresem zmian tętna został już zgłoszony przez chińskiego lekarza

Wanga Shuhe w III wieku naszej ery. Przeanalizował różne rodzaje pulsów i przewidział: „Jeśli bicie serca

stanie się tak regularne, jak dziobanie dzięcioła lub kapiący deszcz na dachu, pacjent umrze w ciągu

czterech dni“.

We współczesnej medycynie po raz pierwszy zastosowano analizę HRV w położnictwie na początku lat

60. , aby w odpowiednim czasie zdiagnozować ewentualne niedotlenienie płodu, a od końca lat 80. 

coraz częściej stosuje się pomiary HRV zyskał na znaczeniu..